Als Vincent in Nuenen aankomt trekt de pastorietuin al snel zijn aandacht. De Oude Toren en het bijbehorende kerkhof, zichtbaar vanuit de pastorietuin, laten hem niet los. ‘Het kerkhof met de houten kruisen speelt me erg in t’hoofd zoo dat ik misschien al vooruit wat studies er voor maak – ik wou wel zoo iets in de sneeuw – een boerenbegrafenis of zoo'. Het kerkhof met de kruisen bij de toren in de sneeuw is inderdaad een van de eerste motieven die hij in Nuenen tekent. Vincent legt de plek ruim dertig keer vast.
De plek krijgt meer lading wanneer op 26 maart 1885 zijn vader overlijdt en vier dagen later op het dan nog steeds in gebruik zijnde kerkhof wordt begraven.
Het graf is nog altijd aanwezig. De fundering van de oude toren is bewaard gebleven en tegenwoordig aangeduid met steenkorven.
